Nienke Dingemans (NL) tiltle: Ain't No Hollywood Girl music: Blues - Roots release date: march 15, 2024 label: Verbraak-van Bijnen Recordings info artist: Nienke Dingemans © Rootsville 2024

Aan de klaagzang dat 'blues' alsmaar grijzer en grijzer wordt kwam in 2021 plotseling een einde toen zich bij onze noorderburen een youngster kwam te manifesteren met de naam 'Nienke Dingemans'. Onbegrijpelijk dat ze als amper 14-jarige destijds bezeten was van blues- en rootsmuziek met een stem die zelfs een 'Ma Rainey' destijds zou doen omkijken.

Het waren de producers Joost Verbraak en Jan van Bijnen die dit ook hadden opgemerkt en in 2020 deze ruwe diamant onder hun vleugels kwamen te nemen. Het resultaat was dat eind 2021 de EP 'Devil On My Shoulder' op de markt kwam en zo de klagers meteen monddood werden gemaakt. Het strafste was dat Nienke Dingemans zich meteen een mix van blues en roots kon en mocht veroorloven en de zes nummers die 'Devil On My Shoulders' kwam te vullen allemaal originals waren. Nu in het voorjaar van 2024 zet ze nog maar eens een stap voorwaarts door haar full album 'Ain't No Hollywood Girl' voor te stellen. En ook nu weer staan er enkel nummers op deze plaat die uit haar wel zeer gevarieerde pen kwamen te vloeien. De album cover is van de hand van Robin Gnista.

Een album waarbij het duo 'Verbraak-van Bijnen' weerom tekenen voor de productie en ze presteert om er nog meer diversiteit in te steken dan het al het geval was bij 'Devil On My Shoulder'. Alleen haar soms wel howlin' voice blijft haar eigen ook wanneer ze opent met de titerltrack 'Hollywood Girl'. Een intiem bluesje dat zo kon ontsproten zijn in de cotton fields van de Mississippi Delta. Weerom een aangename kennismaking voor zover die er nog moest komen in een beklijvend kader van haar klankkleur met de metalen klanken van een dobro.

Een nummer dat op de plaat meteen feilloos overgaat in het rootsy uptempo nummer 'The House of Lily Jones'. Vervolgens krijgen we met 'Southern Way' waarbij ze bij de instrumentale ingeving van het nummer het er wel op lijkt dat nu ook de DNA van de Appalachen in zich heeft opgenomen. Moesten de lyrics hierop meer drama vertolken zou dit een schoolvoorbeeld zijn van een prachtige murder ballad.

Totaal iets anders dan op 'Blue Eyed Dreams' waarbij ze zonder moeite ook de Teddy's en Rockabilly Gals aan haar zijde zal krijgen, gewoon een bewijs van haar veelzijdig talent toch? Laten we dan ook maar een schepje bovenop doen moet Nienke gedacht hebben bij het schrijven van 'Place I Call Home' waarbij het erop lijkt of ze er een gans strijkorkest bij heeft gehaald. Meteen misschien ook de soundtrack van een nieuwe melodramatische film nog in wording. Mooi!

De onheilspellende basgrooves en door merg en been snijdende slide manifesteren zich bij de intro van 'Thelma and Louise' en zo kunnen ze zich in Hollywood gaan opmaken voor een remake van die cultfilm uit 1991. Een reminder wel te verstaan want Nienke Dingemans Ain't no Hollywood Girl maar een ruige rockster op dit nummer. Het begon allemaal in de blues scène en dus keren we er zo ook naar terug met 'Late Night Blues' en ja hoor dit is wel degelijk nog een youngster!

Ik weet nu niet dat de woning van deze 'outlaw girl' is voorzien van een 'front porch' en zo ja dan is het daaropvolgende 'Last Train to Brooklyn' hier al mijmerend zijn opgenomen waarbij zo plots ook weer de strijkers komen opduiken. Moest deze Nienke Dingemans nu over het water wonen zou ze met het country gevoelige 'Outlaw on the Run' meteen ginds de charts binnenstormen met stip. Afsluiten doet ze met een reprise van het nummer 'Last Train to Brooklyn', weliswaar zonder ondertiteling waarbij meteen duidelijk wordt dat de brede diversiteit van haar als een pluspunt met grote 'P' mag worden bestempeld ook al komt ze uit Nederland en niet uit Hollywood.

tracks:

01 Hollywood Girl 02:53
02 The House of Lily Jones 02:40
03 Southern Way 04:06
04 Blue Eyed Dreams 02:29
05 Place I Call Home 04:05

06 Thelma and Louise 02:52
07 Late Night Blues 03:46
08 Last Train to Brooklyn 04:48
09 Outlaw on the Run 03:28
10 Last Train to Brooklyn – reprise 02:05

the band:

Nienke Dingemans: vocals, gitaar, lapsteel
Joost Verbraak: drums, trompet
Jan van Bijnen: gitaar, Hammond
Joris Verborgt: bas

special guests:

Gijs Oosterhout: baritone en tenor sax #4
Sarah Verhulst: violin #5,8,10
Marc Hornes: violin #5,8,10
Scarlet Waakop Reijers: cello #5,8,10